เช้าวันใหม่(ซึ่งเป็นวัน Moon Day)ในมัยซอร์ อินเดีย ของครูจิมมี่(Jimmy in Mysore 3)

เช้าวันใหม่(ซึ่งเป็นวัน Moon Day)ในมัยซอร์ อินเดีย ของครูจิมมี่(Jimmy in Mysore 3)

เช้ามืดของวันศุกร์ที่ 28 ธันวาคม 2555 เวลาประมาณตีสี่กว่าๆ หลังจากที่ผมได้เข้าสู่ที่พัก ซึ่งเป็นอาคาร 3ชั้น(ห้องพักผมอยู่บนชั้นดาดฟ้าของอาคารนี้) เลขที่ 742,  12^th Cross , 3^rd Stage, Gokulam, Mysore, India เป็นที่เรียบร้อยแล้ว, ซึ่งในส่วนของที่พักนี้ผมพอจะทราบราคามาคร่าวๆก่อนหน้าที่จะเดินทางมาแล้ว ราคารวมหมดทุกอย่างแล้ว น้ำ, ไฟ, เฟอร์ฯ ตกอยู่ที่เดือนละ 8,500รูปี ก็ประมาณ 4,800บาทครับ, ส่วนค่ารถแท็กซี่จากสนามบินมายังที่พักก็ราคา 2,300รูปี ประมาณ 1,300บาท ครับ  แต่ตอนนี้ก็คิดแค่เพียงว่าน่าจะนอนพักเอาแรงสักหน่อยดีกว่า หลังจากที่ได้เดินทางมาแบบเครื่องบินต่อด้วยรถยนต์ รวมแล้วใช้เวลาในการเดินทางทั้งหมดประมาณ 7 – 8 ชั่วโมง ก็ขอนอนพักสักหน่อยแล้วกัน พอตื่นมาตอนเช้าแล้วค่อยว่ากันใหม่ ว่าจะทำอะไรต่อดี และก็จะได้ไปสอบถามต่อถึงในสิ่งที่ยังคาใจว่า ค่าเช่าห้องและค่ารถ จะต้องไปจ่ายที่ออฟฟิศไหน? 

 

(ภาพอาคาร 3ชั้น ที่พักอาศัยของผม)

                                   (ด้านหน้าของอาคารที่พักของผม)

                               (ภาพของชั้นดาดฟ้า หน้าห้องพักของผม)

 

(เตียงนอน ขนาดกระทัดรัดสำหรับนอนได้เพียงคนเดียว)

 

(อุปกรณ์ เครื่องครัว, เครื่องใช้ต่างๆ ที่มีอยู่ในห้องพัก)

 

(เครื่องทำน้ำอุ่น ภายในห้องน้ำ) 

 

(สุขภัณฑ์ของห้องน้ำ ภายในห้องพักของผม) 

 

(ซิ๊งค์อ่างน้ำ, และชั้นวางของภายในห้องพัก ซึ่งอยู่ติดกับประตูห้อง)

ผมก็นอนไปจนถึงเวลาประมาณเกือบๆ 10:00น. ก็ต้องมาตกใจตื่นเมื่อได้ยินเสียงคนมาเคาะประตูห้องพัก ปรากฏว่าไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นครูไนเจล มาแชล นั่นเอง ที่มาหาผมถึงที่ห้องพัก ประโยคแรกที่ครูไนเจลพูดกับผมก็คือ “เป็นไงบ้างจิมมี่ ทุกอย่างโอเคใช่ไหม ยินดีต้อนรับสู่เมืองมัยซอร์” แล้วก็เดินเข้ามากอดผมตามธรรมเนียมของชาวต่างชาติที่มีความสนิทสนมกัน  หลังจากที่รอผมล้างหน้า,แปรงฟันเสร็จแล้ว ครูไนเจลก็พาผมไปทานอาหารเช้าที่ร้าน Santosha เป็นร้านขายอาหารเฉพาะมื้อเช้า ที่ได้รับความนิยมมากๆอีกร้านหนึ่ง ในหมู่ของนักเรียนผู้ฝึกโยคะที่ KPJAYI. ราคาก็ถือว่าไม่แพงมากครับ อาหารทั้งหมดที่พวกเราได้รับประทานกันไปคิดเป็นเงินแล้วก็ตกประมาณคนละ 150รูปี ครับ

                    (ลักษณะของบ้านเรือนที่มัยซอร์ ย่านใกล้ๆกับศาลาฝึก KPJAYI.)

 

  (อาคาร รถลาถนนหนทาง ที่มัยซอร์ อินเดีย) 

 

                            (ป้ายรถเมล์ ย่าน Gokulum เมืองมัยซอร์ อินเดีย)

                       (ถนนเส้นหลัก ย่าน Gokulum เมืองมัยซอร์ อินเดีย)

หลังจากที่ได้รับประทานอาหารกันเสร็จแล้ว ครูไนเจลก็ได้พาผมเดินดูสถานที่ต่างๆที่อยู่ระแวกนั้น ที่คิดว่าน่าจะมีความสำคัญกับชีวิตความเป็นอยู่ของผมที่เมืองมัยซอร์แห่งนี้(อารมณ์คล้ายไกด์นำเที่ยวน่ะครับ พาลูกทัวร์ซึ่งมีแค่ผมเพียงคนเดียวไปดูสถานที่ต่างๆ) ระหว่างทางครูไนเจลก็บอกว่า เมืองมัยซอร์ระแวกที่เราอยู่นี้มีความแตกต่างจากที่อื่นๆในอินเดีย และบอกให้ผมลองสำรวจมองดูบ้านเรือนที่นี่ พอผมกวาดสายตาสำรวจมองไปรอบๆปุ๊บ ครูไนเจลก็พูดเสริมต่อทันทีว่า จากบ้านเรือนที่เราเห็นนี้บ่งบอกได้เลยว่าระแวกนี้เป็นย่านของคนอินเดียที่มีชาติตระกูลดี, ฐานะดี, มีการศึกษา(หลังจากได้ฟังประโยคนี้เสร็จ..ผมก็แค่คิดในใจขึ้นมาเล่นๆว่า งั้นผมกับครูไนเจล ก็คงไม่เหมาะล่ะมั้งที่จะมาอยู่แถวๆนี้ อิๆๆ) ครูไนเจลบอกต่ออีกว่า ผู้คนที่เมืองมัยซอร์นี้ก็ไม่ชุลมุนวุ่นวาย ถนนหนทางก็ดูสะอาดตาถึงจะไม่ค่อยเป็นระเบียบสักเท่าไหร่แต่ก็ไม่สกปรกเลอะเทอะ  อันนี้ผมเชื่อครับเพราะได้มาเห็นกับตา ได้มาสัมผัสกับตัวเอง  ขอยืนยันว่ามันเป็นความจริง

                (ด้านหน้าของศาลาฝึก K Pattabhi Jois Ashtanga Yoga Institute)

และสถานที่แรก ที่ครูไนเจลได้พาผมมาก็คือ ที่ศาลาฝึก KPJAYI. ในที่สุด สถานที่ ที่ผมเฝ้าใฝ่ฝันอยากจะมาและเป็นดังไฟปรารถนาในใจผมเสมอมา ตอนนี้ผมได้มายืนอยู่ที่นี่แล้วครับ ณ ตอนนั้นผมเองก็รู้สึกยินดีปรีดาอยู่ภายในจิตใจอย่างมากมายเลยทีเดียวล่ะครับ ครั้นจะแสดงออกด้วยการเดินเข้าไปจูบป้ายด้านหน้าศาลาฝึก หรือจะก้มลงกราบที่ด้านหน้าทางเข้าศาลาฝึก หรือร้องตระโกนเสียงดังๆออกมาด้วยความดีใจ ก็เกรงว่ามันจะออกนอกหน้าจนเกินงาม  ผมจึงได้แต่ยืนยิ้มแก้มแทบปริอยู่ที่ด้านหน้าของศาลาฝึก KPJAYI. 

เนื่องจากวันนี้เป็นวัน  Moon Day (ข้างขึ้น/ข้างแรม ผมก็ไม่ค่อยแน่ใจ) ศาลาฝึกก็จะปิดทำการน่ะครับ เรื่องนี้มีเหตุผลสืบเนื่องมาจากว่ากูรูทางด้านอัษฎางคโยคะท่านได้รับแนวความคิดสืบต่อกันมาว่าปรากฏการณ์ตามธรรมชาติของดวงจันทร์น่าจะมีผลกับการเพิ่มขึ้นและลดลงของปริมาณน้ำและของเหลวทุกๆอย่างบนโลกของเรา  ซึ่งเราสามารถสังเกตง่ายๆได้จากน้ำทะเลที่จะมีการเพิ่มขึ้นและลดลงตามอิทธิพลของดวงจันทร์, การฝึกโยคะในสไตล์อัษฎางคโยคะที่เมืองมัยซอร์นี้ ผู้ฝึกมีความจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมีสมรรถภาพทางด้านร่างกายและจิตใจที่พร้อมมากๆสำหรับการฝึก ซึ่งอิทธิพลจากปรากฏการณ์ต่างๆของดวงจันทร์อาจส่งผลถึงปริมาณที่เพิ่มขึ้นและลดลงของของเหลวต่างๆภายในร่างกายมนุษย์ด้วย ดังนั้นเพื่อไม่ให้เกิดผลกระทบกับร่างกายในการฝึกอัษฎางคโยคะ ในวันข้างขึ้นและข้างแรม(Full Moon และ New Moon) ก็จะเป็นที่รู้กันในกลุ่มของผู้ฝึกโยคะในสไตล์มัยซอร์ทุกๆคนว่าควรจะต้องงดเว้นการฝึกในวันดังกล่าวนี้

ขณะที่กำลังเดินไปด้วยกันอยู่นั้นนั่นเอง..เรื่องที่ยังคงค้างคาอยู่ในใจของผมตั้งแต่เมื่อตอนตีสี่ก็ได้ผุดขึ้นมาในหัวของผม  ผมจึงไม่รีรอที่จะเอ่ยปากถามครูไนเจลทันทีว่า เมื่อคืนคนขับรถแท็กซี่เขาบอกให้ผมไปจ่ายเงินที่ออฟฟิศ ครูไนเจลพอจะทราบไหมเอ่ยว่า ไอ้ออฟฟิศที่ว่าเนี่ย มันอยู่ที่ไหน? และค่าเช่าห้องพักกับค่ารถแท็กซี่เนี่ยจ่ายที่เดียวกันหรือเปล่า? ครูไนเจล ยิ้มๆแล้วก็ตอบว่า ออฟฟิศก็อยู่ตรงกันข้ามกับศาลาฝึกนี่ไงล่ะ ทั้งค่าเช่าห้องพักและค่ารถแท็กซี่จ่ายที่เดียวกันนี่แหล่ะ...แต่ว่าที่ออฟฟิศดังกล่าวนี้มีเวลาเปิด-ปิด ที่ไม่ค่อยจะแน่นอน ซึ่งส่วนใหญ่วัน Moon Day(ข้างขึ้น/ข้างแรม)และวันเสาร์ ออฟฟิศดังกล่าวนี้ ก็มักจะปิดตามศาลาฝึกโยคะด้วย  ครูไนเจลแนะนำให้ผมมาที่ออฟฟิศนี้อีกครั้ง ในวันอาทิตย์ช่วงเย็นๆ

    (ป้ายบอกวันและเวลาทำการรับลงทะเบียน ที่ติดอยู่บริเวณรั้วประตูด้านหน้าของศาลาฝึก)

ครูไนเจล พูดถึงคลาสเรื่อง Led Primary Series ของครู Sharath ที่จะมีในวันอาทิตย์ที่จะถึงนี้ให้ผมฟัง และอยากให้ผมเข้าร่วมคลาสนี้ให้ได้  แต่ปัญหาของผมก็คือว่า ผมยังไม่ได้ลงทะเบียน, ตามกฎของ KPJAYI.แล้วหากเรายังไม่ได้ลงทะเบียน ก็ไม่มีสิทธิ์เข้าร่วมกิจกรรมใดๆที่ศาลาฝึกได้เลย  วันและเวลาที่นักเรียนใหม่จะสามารถเข้ามาลงทะเบียนได้ก็คือ วันอาทิตย์-วันศุกร์ เวลา 15:30-17:30น.

ครูไนเจลจึงรู้สึกเสียดายแทนผมเป็นอย่างมาก ที่ผมจะต้องเสียเวลาฝึกไปโดยไม่ควรเลยจริงๆ 1วัน, เนื่องจากศุกร์ 28ธ.ค.เป็นวัน Moon Day(ศาลาฝึกหยุดทำการ), เสาร์29ธ.ค.วันหยุดประจำสัปดาห์ ของ KPJAYI. (ศาลาฝึกหยุดทำการ), อาทิตย์ 30ธ.ค. คลาส Led Primary Series โดยครู Sharathจะเริ่มตอนเช้าตรู่เวลา 6:00น.

ซึ่งหมายความว่า ผมจะสามารถเข้ามาลงทะเบียนี่ศาลาฝึกได้อย่างเร็วที่สุดก็คือ อาทิตย์ที่ 30ธ.ค. เวลา 15:30น. ผมก็เลยจำใจจะต้องอดเข้า Led คลาสของครู Sharath ไปโดยปริยาย

                               (แผงขายผัก, ผลไม้ ย่าน Gokulam เมืองมัยซอร์ อินเดีย)

หลังจากนั้นครูไนเจลก็พาผมไปจับจ่ายซื้อของที่มีความจำเป็นกับชีวิตประจำวันของที่นี่ แน่นอนครับก็คงหนีไม่พ้นเรื่องของ อาหารการกินและน้ำดื่ม ตามที่เราๆได้ทราบข้อมูลกันมาล่ะครับว่าถ้าร่างกายของเราปรับตัวเข้ากับอาหารการกินของที่นี่ไม่ได้แล้วล่ะก็ อาจจะทำให้เราต้องเกิดอาการท้องเสียเอาได้ง่ายๆเลยล่ะครับ ดังนั้นครูไนเจลก็จะค่อนข้างกำชับให้ผมระมัดระวังในเรื่องของอาหารการกินเป็นพิเศษ

นอกเหนือจากนี้แล้วก็เป็นเรื่องของเทคโนโลยีการติดต่อสื่อสารแล้วล่ะครับ ครูไนเจลพาผมมาแนะนำให้รู้จักกับนิชิต(Nichit)เจ้าของร้านขายอุปกรณ์โทรศัพท์มือถือ และอุปกรณ์ที่ใช้ในการเชื่อมต่อคอมพิวเตอร์กับระบบสัญญาณอินเตอร์เน็ต  ผมซื้อซิมการ์ดโทรศัพท์มือถือในระบบ 3Gของอินเดีย เพื่อใช้ในการโทร.ติดต่อกลับเมืองไทยและใช้อินเตอร์เน็ตผ่านโทรศัพท์มือถือสมาร์ทโฟนของผม และก็ซื้ออุปกรณ์ที่สามารถใช้ในการเชื่อมต่อกับคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊คของผมกับระบบสัญญาณอินเตอร์เน็ตได้

                      

(Nichit.เจ้าของร้านขายอุปกรณ์โทรศัพท์มือถือ และอุปกรณ์เชื่อต่อคอมพิวเตอร์เข้ากับระบบอินเตอร์เน็ต)

การที่ชาวต่างชาติอย่างเราๆจะซื้อซิมการ์ดโทรศัพท์มือถือที่อินเดียใช้ นี่ไม่ใช่เรื่องธรรมดาๆครับ เป็นอะไรที่น่าสนใจพอสมควร เราจะต้องเตรียมเอกสารเหมือนๆกับที่เราใช้ในการสมัครลงทะเบียนเรียนที่ KPJAYI.เลยล่ะครับ ก็จะต้องมี สำเนาพาสปอร์ต, สำเนาวีซ่า และรูปถ่าย แล้วก็จะต้องกรอกเอกสารในการขอซื้อซิมการ์ดโทรศัพท์ให้ครบถ้วนชัดเจน ซึ่งในเอกสารต่างๆในทุกๆหน่วยงานของอินเดียเขาจะเน้นมากๆเลยครับ ว่าเราจะต้องกรอกชื่อ-นามสกุล ของ "บิดา" เราลงไปให้ชัดเจน(เขาต้องการทราบชื่อ-นามสกุล ของพ่อเรามากๆอ่ะครับไม่รู้เหมือนกันว่ารัฐบาลอินเดียเขาอยากจะรู้ชื่อพ่อเราไปทำไมกัน, แค่ได้ชื่อ-นามสกุลของเราไปคนเดียวก็ไปสืบค้นข้อมูลอื่นๆได้หมดแล้วคร้าบบบบ) ซึ่งในเรื่องของการเข้มงวดในการซื้อซิมการ์ดโทรศัพท์ของชาวต่างประเทศที่เข้ามาในประเทศอินเดียนี้ น่าจะเป็นระบบที่ทางรัฐบาลอินเดียเขาบังคับให้ทุกๆร้านที่ขายซิมการ์ดโทรศัพท์มือถือของอินเดียต้องทำแบบนี้ เพื่อเป็นการป้องกันการนำซิมการ์ดโทรศัพท์ไปใช้เป็นอุปกรณ์ในการก่อการร้ายภายในประเทศอินเดียน่ะครับ  และพอเขาได้เอกสารต่างๆรวมถึงแบบฟอร์มการขอซื้อซิมการ์ดโทรศัพท์จากเราไปแล้ว เขาก็จะทำการตรวจเช็คเอกสาร หากาวมาติดรูปเราไว้บนแบบฟอร์มการขอซื้อฯ และสุดท้ายก็ให้เราเซ็นกำกับบนเอกสารประมาณ 3-4จุด

และเรื่องซิมการ์ดโทรศัพท์มือถือของอินเดียนี่ ยังไม่จบง่ายๆแค่นี้หรอกครับ  ที่ผมบรรยายให้ฟังนี่เป็นแค่เพียงขั้นตอนของการขอซื้อ เท่านั้นน่ะครับ...

โปรดติดตามตอนต่อไป...

ขอพลังแห่งโยคะ ความรักและศรัทธาจงอยู่กับทุกๆคนตลอดไป บุญรักษา พระคุ้มครอง

นมัสเต,

จิมมี่โยคะ